عملکرد و صفات رشدی ارقام جو تحت اثر محلول‌پاشی غلظت‌های متفاوت سایکوسل در مرحله پنجه‌زنی در استان فارس

پاسخ رشد و عملکرد جو در پاسخ به سایکوسل به‌طور قابل توجهی در بین ارقام مختلف، متفاوت است. بدین منظور، تغییرات رشدی در طول فصل و عملکرد پنج رقم جو تحت اثر کاربرد سایکوسل در یک پژوهش مزرعه‌ای در دو سال زراعی 90-1389 و 91-1390 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. در این پژوهش اثر سایکوسل با سه غلظت صفر (آب به‌عنوان شاهد)، 2 و 4 گرم در لیتر، بر رشد و عملکرد پنج رقم جو ویکتوریا، ریحان، جنوب، گرگان و والفجر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی سایکوسل در اوایل فصل رشد موجب کاهش ارتفاع ساقه در همه ارقام جو شد، اما، این کاهش ارتفاع در انتهای فصل رشد جبران شد؛ به‌طوری‌که تفاوت معنی‌داری بین ارتفاع نهایی بوته‌های محلول‌پاشی شده با بوته‌های شاهد وجود نداشت. این کاهش ارتفاع در زمان پنجه‌زنی موجب بقای بیش‌تر پنجه‌ها و افزایش پنجه‌های بارور گردید و در نهایت منجر به افزایش عملکرد دانه شد. بیش‌ترین عملکرد دانه در رقم ریحان با محلول‌پاشی سایکوسل با غلظت 4 گرم در مترمربع (47/734) به‌دست آمد. سایکوسل اثر مثبتی بر افزایش شاخص سطح برگ در طول فصل از 150 روز پس از کاشت به بعد داشت. وزن خشک گیاه در بوته‌های محلول‌پاشی شده افزایش بیش‌تری در طول فصل رشد داشت، که در این رابطه اثر مثبت غلظت 4 بیش‌تر از 2 گرم در لیتر بود. به‌طورکلی نتایج مشخص کرد که رقم ریحان و گرگان به ترتیب دارای بیش‌ترین و کم‌ترین پاسخ به کاربرد سایکوسل بودند. بنابراین رقم ریحان در چنین شرایطی قابل توصیه است.